Ποιήματα για τον έρωτα: Δύο ποιήματα του Μανώλη Γεωργιάδη

Δύο ποιήματα για τον έρωτα.

    Είναι δύο ποιήματα για τον έρωτα από τον μαθητή του Γ1 Λυκείου Μανώλη Γεωργιάδη.

Μανώλη Γεωργιάδη, Νανούρισμα

Κοιμήσου μες στην αγκαλιά που άνοιξα για σένα
κι εγώ θα σε παρατηρώ με μάτια δακρυσμένα.
Γιατί πολύ κουράστηκα μεχρι να σ'αποχτησω
τα κουρασμένα χείλη σου με πάθος να φιλήσω.

Κοιμήσου και γω σου 'φερα τον ύπνο ζαχαρένιο
για να σου φέρει όνειρο γλυκοπαραμυθενιο.
Κι εγω απαλά θα τραγουδώ δίχως να ξαποσταινω
ένα νανούρισμα μικρό από ευτυχία γραμμένο.

Κοιμήσου και σου ετοίμασα δώρο μόλις ξυπνήσεις,
δύο πουλιά που κελαηδούν τα μάτια για ν'ανοίξεις.
Κι άμα φοβάσαι τη φυγή από την αγκαλιά μου,
θα σε κρατώ πριγκίπισσα για πάντα στην καρδιά μου.

Εdw. Munch, Κορίτσι στη θάλασσα. 1896. Munch Oslo Museum.

Μανώλη Γεωργιάδη, Νόστος

Χαράζει ο ήλιος πένθιμα κι η πλάση έχει σιγήσει.
Το σμαραγδένιο σου κορμί θα νοσταλγώ για μήνες.
Τα σύννεφα το κρύψανε προτού με χαιρετήσει
τώρα θα πρέπει ν'ανεχτώ Κύκλωπες και σειρήνες.

Εχαθηκες σαν την ευχή που χρόνια με ορίζει.
Ο νους μου σ'αποχαιρετά σα ζωγραφιά φθαρμένη.
Το άρωμα σου έπαψε έρωτα να θυμίζει,
έτσι φριχτά ο θάνατος γελάει και περιμένει.

Το στίγμα σου στις φλέβες μου ο χρόνος το'χει σβήσει.
Απέραντη μου εσύ φυγή σε κλαίω σαν πεθαμένη.
Ταξίδια κάνει το μυαλό μήπως σε συναντήσει
όμως τα άστρα σα ρωτώ σ'έχουνε ξεχασμένη.

Ολόγιομο κι ερωτικό απόψε το φεγγάρι
στη μοναξιά με βύθισε σαν ναύτη στη στεριά.
Ειναι τα χείλια σου αυτά που μ'έχουν συνεπάρει
και με βαστανε πριν πνιγώ στα σκοτεινά νερά.

Μα αν τα καράβια μου βρεθούν στα μέρη τα δικά σου
θα ξεστρατίσει η ψυχή η χιλιοπληγωμενη.
Ο νοστος που μ' οδήγησε ξανά στην αγκαλιά σου
θα μοιάζει κάθε ταξιδιού ευχή εκπληρωμένη.


http://www.abcgallery.com/M/munch/munch-3.html