"Γιατί είναι ένα ζωντανό και χαρούμενο ερωτικό τραγούδι που παρουσιάζει την αισιόδοξη πλευρά του έρωτα. Το τραγούδι αυτό δημιουργεί ψυχική ανάταση στον ακροατή, όπως βέβαια οφείλει να κάνει κάθε ερωτικό τραγούδι. Μέσα από τα λόγια του φαίνεται πως ο έρωτας φτάνει στα άκρα, χωρίς να υπολογίζει όρια και περιορισμούς".
Και επειδή διάλεξε το τραγούδι ενός ποιητή, σας παρουσιάζω μερικά στοιχεία για τον Μ. Γκανά.
Τον Δεκέμβριο του 2011 τιμήθηκε με το Βραβείο Ποίησης του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του.
Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς
Μουσική: Παναγιώτης Καλαντζόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Έλλη Πασπαλά
Άλλες ερμηνείες: Γιάννης Κότσιρας
Σ΄ αγαπώ με το σώμα δίχως νου,
με το μπλε και το μαύρο τ' ουρανού.
Σ' αγαπώ με τον τρόμο του κενού.
Σ' αγαπώ...
Σ΄αγαπώ σαν κορίτσι, τρυφερά,
σαν να ήταν η πρώτη μου φορά.
Σ' αγαπώ θυμωμένα και σκληρά,
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ...
σ' αγαπώ κι ας το ξέρω
πως δεν θα μου βγει σε καλό!
Και φοβάμαι,
τις βραδιές που δεν κοιμάμαι,
πως μια μέρα,
ίσως να μη σε θυμάμαι.
Σ΄ αγαπώ με τον τρόπο που μπορώ,
με τη δίψα που πίνω το νερό.
Σ΄ αγαπώ μ' ότι έχω και φορώ.
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ...
Σ' αγαπώ κι ας το ξέρω
πως δε θα μου βγει σε καλό!
Και φοβάμαι,
τις βραδιές που δεν κοιμάμαι,
πως μια μέρα,
ίσως να μη σε θυμάμαι.
Και φοβάμαι,
όταν δίπλα μου κοιμάσαι,
πως μια μέρα,
ίσως να μη με θυμάσαι.
Σ΄ αγαπώ με το σώμα δίχως νου,
με το μπλε και το μαύρο τ' ουρανού.
Σ' αγαπώ με τον τρόμο του κενού.
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ...
Σ' αγαπώ κι ας το ξέρω
πως δε θα μου βγει σε καλό!
Βλ.για τον ποιητή Μιχάλη Γκανά
http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=462&t=62 και
http://www.biblionet.gr/main.asp?page=showauthor&personsid=5819
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου