Ένα τρυφερό κειμενάκι μου έστειλε χθες με email ο μαθητής μου Παναγιώτης. Με συγκίνησε τόσο πολύ, όταν το διάβασα, που αποφάσισα αμέσως να το αναρτήσω...
Ο Παναγιώτης Λανταβός είναι μαθητής του Α2 Λυκείου. Όλα τα παιδιά του Α2, κορίτσια και αγόρια, είναι υπέροχα...και θα σας παρουσιάσω και άλλα κείμενα από τους μαθητές αυτού του τμήματος.
Ο Παναγιώτης Λανταβός είναι μαθητής του Α2 Λυκείου. Όλα τα παιδιά του Α2, κορίτσια και αγόρια, είναι υπέροχα...και θα σας παρουσιάσω και άλλα κείμενα από τους μαθητές αυτού του τμήματος.
Χωρίς Τίτλο
Μπορούσε
να δει τα χρώματα στα πρόσωπα των ανθρώπων.
Το μοβ είναι η μελαγχολία , η ώχρα η παραίτηση˙ το άσπρο είναι η αρχή και το μαύρο το τέλος. Και το πορτοκαλί, αυτό το απαλό πορτοκαλί της ανατολής είναι η αληθινή χαρά. Πόσο καιρό είχε να δει πορτοκαλί. Οι άνθρωποι δεν έχουν πια χρόνο να δουν την ανατολή, δεν ξέρουν αυτό το χρώμα.
Το μοβ είναι η μελαγχολία , η ώχρα η παραίτηση˙ το άσπρο είναι η αρχή και το μαύρο το τέλος. Και το πορτοκαλί, αυτό το απαλό πορτοκαλί της ανατολής είναι η αληθινή χαρά. Πόσο καιρό είχε να δει πορτοκαλί. Οι άνθρωποι δεν έχουν πια χρόνο να δουν την ανατολή, δεν ξέρουν αυτό το χρώμα.
Αλλά και αυτή είχε πολύ καιρό να δει πορτοκαλί
στο πρόσωπο της˙ γιʾαυτην η ζωή ήταν ένας ενδιάμεσος σταθμός,
προχωρούσε σιωπηλά παρατηρώντας τους ανθρώπους να έρχονται και να φεύγουν.
Περιμένοντας τον χρόνο να μετατρέψει το σώμα της σε σκόνη.
Παναγιώτης
Λανταβός Στρατηγάκης
Winslow Homer, Η ονειροπόλος. 1872. Ιδιωτική Συλλογή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου