Το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης



Το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης πρωτολειτούργησε το 1934-35 με πρώτο Επόπτη του Σχολείου τον μεγάλο Έλληνα παιδαγωγό Αλέξανδρο Δελμούζο και Διευθυντή του τον επίσης σπουδαίο Έλληνα επιστήμονα Βασίλειο Τατάκη. Από τότε πέρασαν και άφησαν ανεξίτηλο το πέρασμά τους μεγάλοι δάσκαλοι και πνευματικοί άνθρωποι. Ο Γιώργος Θέμελης, ο Ιωάννης Ξηροτύρης, ο Πολύκλειτος Ρέγκος, ο Σαράντος Παυλέας, ο Κωνσταντίνος Μπότσογλου, ο Νίκος Παραλής είναι μόνο μερικές περιπτώσεις σημαντικών πνευματικών ανθρώπων.
Το Πειραματικό Σχολείο είχε την τύχη να στεγαστεί σε οίκημα που σχεδιάστηκε με τη φροντίδα και την αισθητική του μεγάλου αρχιτέκτονα Δημήτρη Πικιώνη, οίκημα που ακόμη και σήμερα αποτελεί κόσμημα για την Πόλη μας.
Σήμερα το Πειραματικό Σχολείο, όντας πλέον και Πρότυπο, αναζητεί έναν νέο δρόμο που αποτελεί όμως συνέχεια της σπουδαίας του παράδοσης.

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Γράφοντας ποίηση: τα ποιήματα της Ειρήνης

 Τα ποιήματα της Ειρήνης

   Είναι πραγματικά υπέροχο, τόσο ελπιδοφόρο θα έλεγα, να διαπιστώνεις ότι οι μαθητές σου γράφουν ποίηση ή έστω δοκιμάζουν να εκφραστούν μέσω της ποίησης...
Ιδού, λοιπόν, κάποιες από τις ποιητικές δοκιμές και δοκιμασίες της μαθήτριας του Α1 Λυκείου του Σχολείου μας, της Ειρήνης.
   Τα ποιήματα της Ειρήνης είναι άτιτλα. Συνηθίζει μόνο να τα αριθμεί.

3.
Μια φτερωτή νιφάδα πετά
από τα μάτια της θάλασσας πάνω
με μεγάλες βουτιές
την ποτίζει νότες πολύχρωμες
γλυκιές μελωδίες
κύματα ηχητικά
με αγάπη και λατρεία
για τα παιδιά της γειτονιάς...

5.
Ο κόσμος λάμπει
τα ποτάμια κόκκινα τριαντάφυλλα
μια απότομη βρύση νερού ξεχειλίζει
νότες πολύχρωμες 
να αγναντεύουν
την καθημερινότητα.

6.
Μπλε ανταύγεια από τα μαλλιά σου
κατεβάζει
ήχους αλλόκοτους 
τραγούδια με Άνοιξης χρώματα
ζωής 
και περιπέτειας.

10.
Μια καρδιά περπατά σε λιβάδια τραγουδιού,
το ρολόι κοιτά
κι ο χορός ξεκινά.
Τα λουλούδια ανθούν
και τα ζώα ξυπνούν
Αχ! η καρδιά πώς χτυπά στης ζωής τα νερά
Με λαχτάρα τρελή
και μ᾽ευχἠ φωτεινή.

J. Burne Jones, Το τραγούδι της αγάπης. 1868-77. Metropolitan Museum of Art.

11.
Όταν σ᾽ είχα πρωτοδεί
τη ζωή μου είχα βρει
τώρα που ξέρεις το γιατί
ένα πράγμα θα σου πω

σ᾽ αγαπάω, σ᾽αγαπώ
όπως θες θα σου το πω
γιατί είσαι η ζωή μου
η αχώριστη ψυχή μου.

12.
Στον αέρα πετά,
απ´το μπαλκόνι κοιτά,
συναντιέται η ματιά
κι ο έρως χτυπά.
Η καρδιά λαχταρά
και τον παράδεισο κοιτά.
Η ψυχή καρδιοχτυπά
την αγάπη ζητά
και την βρίσκει ψηλά.
Καθώς βγάζει φτερά
απ᾽το μπαλκόνι πηδά,
και στα ουράνια πετά...

Και οι δυό αγκαλιά
φεύγουν για μέρη μακρινά
κι η ζωή τους κυλά
στη δική της τροχιά.
Xavier Mellery, H τέχνη αγγίζει τον ουρανό και τη γη. Ιδιωτική Συλλογή.

Για τους πίνακες, βλ.
http://www.artmagick.com/pictures/artist.aspx?artist=xavier-mellery
http://www.metmuseum.org/Collections/search-the-collections/110000259

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου