Το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης



Το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης πρωτολειτούργησε το 1934-35 με πρώτο Επόπτη του Σχολείου τον μεγάλο Έλληνα παιδαγωγό Αλέξανδρο Δελμούζο και Διευθυντή του τον επίσης σπουδαίο Έλληνα επιστήμονα Βασίλειο Τατάκη. Από τότε πέρασαν και άφησαν ανεξίτηλο το πέρασμά τους μεγάλοι δάσκαλοι και πνευματικοί άνθρωποι. Ο Γιώργος Θέμελης, ο Ιωάννης Ξηροτύρης, ο Πολύκλειτος Ρέγκος, ο Σαράντος Παυλέας, ο Κωνσταντίνος Μπότσογλου, ο Νίκος Παραλής είναι μόνο μερικές περιπτώσεις σημαντικών πνευματικών ανθρώπων.
Το Πειραματικό Σχολείο είχε την τύχη να στεγαστεί σε οίκημα που σχεδιάστηκε με τη φροντίδα και την αισθητική του μεγάλου αρχιτέκτονα Δημήτρη Πικιώνη, οίκημα που ακόμη και σήμερα αποτελεί κόσμημα για την Πόλη μας.
Σήμερα το Πειραματικό Σχολείο, όντας πλέον και Πρότυπο, αναζητεί έναν νέο δρόμο που αποτελεί όμως συνέχεια της σπουδαίας του παράδοσης.

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Άσκηση γνωριμίας με τις μαθήτριες και τους μαθητές του Α2 Λυκείου

Επιλέγω αντιπροσωπευτικές απαντήσεις σε δύο ερωτήματα από την άσκηση γνωριμίας που κάναμε μαζί με τις μαθήτριες και τους μαθητές του Α2 Λυκείου σήμερα στην τάξη.

Elizabeth Forbes, Το σχολείο σχολάει. 1889. Penlee House Gallery and Museum. Cornwall.

 Τι δε σας αρέσει;

-η υποκρισία και το ψέμα
 -οι εξυπνάκηδες και οι ψευτοκουλτουριάρηδες
-η ρύπανση του περιβάλλοντος
-το άγνωστο
-ο ρατσισμός
-η αγένεια
-να μου λένε τι να κάνω
-η αδικία και η ανισότητα
-η κακία
-να μη με καταλαβαίνουν
-η πίεση
-η ανία
-να βαριέμαι
-η μοναξιά
-η άγνοια
 -η κοροϊδία
-η βία, η υποταγή και η εκμετάλλευση των ανθρώπων
 -η φράση "δεν σε ξέρω και πολύ καλά, αλλά σε συμπάθησα"
-να νιώθω αμήχανα
-να μαλώνω με τους άλλους
-oι άνθρωποι που προσποιούνται και δεν εκφράζουν ελεύθερα την άποψή τους

Ποια φράση έχετε ως οδηγό στις δύσκολες στιγμές της ζωής σας;

Όλα είναι δυνατά αρκεί να υπάρχει θέληση και υπομονή.

Κάθε εμπόδιο για καλό.

Χαμογέλα!

Τα καλύτερα έρχονται!

Όλα στη ζωή γίνονται για κάποιο λόγο.

Ζήσε τη στιγμή, γιατί τίποτα άλλο δεν είναι σίγουρο.

Η ζωή είναι μικρή για να είναι λυπητερή.

...Και άλλοι άνθρωποι έχουν ζήσει ή ζουν αυτές τις δύσκολες στιγμές που τώρα ζω.

Τίποτα δεν είναι απίθανο.

Θα έρθουν και τα καλά!

Είναι μικρή η ζωή, για να μην περνάμε καλά και να στενοχωριόμαστε!

Μην κοιτάς πίσω!

Συνέχισε να προχωράς!

Όχι ρε, δε θα τα παρατήσω!

Προχωράμε παρακάτω..

Ό,τι και αν είναι, θα περάσει

Όλα διορθώνονται!

Να είσαι πάντα με χαμόγελο!

Όλα θα περάσουν και θα έρθουν καλύτερες μέρες.

Να βλέπεις τη θετική πλευρά των πραγμάτων.

Όλα είναι δυνατά, τίποτα αδύνατο.

Being sorry is a far worse punishment than being dead.

 Μην τα παρατάς...θα υπάρξουν κι άλλες ευκαιρίες στη ζωή σου και άνθρωποι που θα σε νοιάζονται πραγματικά και θα σου δίνουν κουράγιο, όπως η οικογένεια και οι φίλοι σου.

J. Steen, To σχολείο του χωριού. 1665. Εθνική Πινακοθήκη Τέχνης του Δουβλίνου.

Οι μαθήτριες και οι μαθητές του Α2 Λυκείου:
Γιουρτσίδου Ελένη, Κάλλου Αργυρώ, Λανταβός-Στρατηγάκης Παναγιώτης, Λεμπετλής Ιωάννης, Μανακούδας Χάρης, Μέτα Άντζελα, Μητρόπουλος Αλέξανδρος, Μιχαηλίδης Βασίλειος, Μπατανίδου Ελισάβετ, Νάνος Ευάγγελος, Ντιακάκη Μαρία, Ντολοπούλου Σταυρούλα, Παζαρλόγλου Θεόδωρος, Πρατσινάκη Μυρτώ, Προκοπάκης Αθανάσιος, Σαμαρά Μαρία, Σαμαράς Γρηγόριος, Σουλτογιάννης Γεώργιος, Στοΐδης Γεώργιος, Στοΐδης Δημήτριος-Mάριος, Ταμβάκη Μαγδαληνή, Τσίντζου Μυρτώ-Mαρία, Φουντουκίδου Αναστασία, Χατζηασεμίδου Σταυρούλα-Μαργαρίτα, Χατζημιμίκου Αλεξάνδρα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου