Οι γυναίκες στην αρχαία Αθήνα: η καθημερινή ζωή μίας Αθηναίας

    Σας παρουσιάζω μία ακόμα εξαιρετική εργασία στο μάθημα της Ιστορίας της Α Γυμνασίου. Η Ασημένια επινοεί μία φανταστική ιστορία στην οποία όμως ενσωματώνει στοιχεία και πληροφορίες από το μάθημα.

 Εργασία της μαθήτριας Ασημένια Σακούλη

 για το μάθημα της Ιστορίας.

Π.Π.Σ.Π.Θ.  Μάρτιος 2012

H καθημερινή ζωή μίας "διαφορετικής" Αθηναίας

Eυρυδίκη

5ος αιώνας π.Χ.

    Η Ευρυδίκη καθόταν στον γυναικωνίτη και ύφαινε στον αργαλειό, με μεγάλη αφοσίωση, ένα έντονο πορφυρό βαμβακερό ύφασμα.  

Κάπου, κάπου έριχνε κλεφτές ματιές στον μικρό της αδελφό που σε λίγο θα έκλεινε τα εφτά του χρόνια και δεν θα μπορούσε να μένει πια με τις γυναίκες του σπιτιού. Θα άρχιζε την εκπαίδευσή του από δασκάλους και γι’ αυτό θα έπρεπε να πηγαίνει στο σχολείο που είχε ιδρυθεί για τα αρσενικά παιδιά της πόλης. Εκεί θα διδασκόταν όλα όσα θεωρούνταν απαραίτητα: γραφή και ανάγνωση από τον γραμματιστή, μουσική  από τον καλύτερο κιθαριστή της πόλης και φυσικά οι παιδοτρίβες θα αναλάμβαναν την εκγύμνασή του.    

   Ο μικρός ήταν για την Ευρυδίκη ανεξάντλητη πηγή χαράς καθώς ένιωθε μεγάλη πλήξη και ανία μέσα στους τοίχους του γυναικωνίτη.

- Αχ, γιατί να μην γεννηθώ αγόρι, έλεγε συχνά με πίκρα. Θα μπορούσα να πηγαίνω ελεύθερα στην αγορά, να λέω ελεύθερα την γνώμη μου και τις απόψεις μου στην Εκκλησία του Δήμου, χωρίς άγραφοι νόμοι να μου απαγορεύουν την παρουσία και την συμμετοχή μου εκεί, όπως γίνεται στους δούλους, σκεφτόταν αλλά έπειτα καταπιανόταν ξανά με τις οικιακές δουλειές. 

   

  Είχε πάρει από την μητέρα της όλη την στοιχειώδη για μια γυναίκα μόρφωση. Ήξερε να χειρίζεται όλες τις υποθέσεις του σπιτιού με άνεση, να υφαίνει, να κεντάει και να μαγειρεύει. Αλλά, αυτό που της άρεζε πιο πολύ ήταν να φροντίζει την εμφάνιση της. Οι δούλες της έφτιαχναν τα μαλλιά, της έβαφαν το πρόσωπο και έτσι η Ευρυδίκη μπορούσε για λίγο να ξεσκάσει από τις δουλειές του σπιτιού και να  χαρεί την ενασχόληση με τον εαυτό της. 

  

   Το βράδυ ο πατέρας της σίγουρα θα είχε προσκαλέσει τους φίλους του σε συμπόσιο. Πόσο ήθελε και αυτή να πάρει μέρος! Άκουγε από το δωμάτιό της τις συζητήσεις των αντρών, την μουσική από τους αυλούς και τους δίαυλους και θαύμαζε την γλυκιά τους μελωδία μέχρι που, ξαπλωμένη στην κλίνη της, ο Μορφέας θα την ταξίδευε στον υπέροχο μαγικό του κόσμο.

 Έτσι και σήμερα ο πατέρας της γύρισε από την Αγορά με ένα σωρό φίλους και γνωστούς. Η Ευρυδίκη και η μητέρα της αποσύρθηκαν στα δωμάτιά τους. Η Ευρυδίκη με τη βοήθεια της δούλης της έβγαλε τον πορφυρό χιτώνα της και τα δερμάτινα σανδάλια της και έβαλε ένα απλό λευκό χιτώνα που χρησιμοποιούσε για τον ύπνο. Ξάπλωσε στο κρεβάτι της και άρχισε να σιγομουρμουρίζει βυθισμένη στις σκέψεις της...

- Αχ, γιατί να μην γεννηθώ αγόρι; Να είχα κάθε πολυπόθητο δικαίωμα. Να μπορούσα και εγώ...Αλλά πριν προλάβει να ολοκληρώσει την σκέψη της ο Μορφέας την είχε πάρει στην αγκαλιά του νανουρίζοντάς την γλυκά και χαρίζοντάς της όνειρα με αργαλειούς και γραμματιστές, κοσμήματα και αυλούς... 

Η επιλογή των εικόνων είναι της Ασημένιας.