Το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης



Το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης πρωτολειτούργησε το 1934-35 με πρώτο Επόπτη του Σχολείου τον μεγάλο Έλληνα παιδαγωγό Αλέξανδρο Δελμούζο και Διευθυντή του τον επίσης σπουδαίο Έλληνα επιστήμονα Βασίλειο Τατάκη. Από τότε πέρασαν και άφησαν ανεξίτηλο το πέρασμά τους μεγάλοι δάσκαλοι και πνευματικοί άνθρωποι. Ο Γιώργος Θέμελης, ο Ιωάννης Ξηροτύρης, ο Πολύκλειτος Ρέγκος, ο Σαράντος Παυλέας, ο Κωνσταντίνος Μπότσογλου, ο Νίκος Παραλής είναι μόνο μερικές περιπτώσεις σημαντικών πνευματικών ανθρώπων.
Το Πειραματικό Σχολείο είχε την τύχη να στεγαστεί σε οίκημα που σχεδιάστηκε με τη φροντίδα και την αισθητική του μεγάλου αρχιτέκτονα Δημήτρη Πικιώνη, οίκημα που ακόμη και σήμερα αποτελεί κόσμημα για την Πόλη μας.
Σήμερα το Πειραματικό Σχολείο, όντας πλέον και Πρότυπο, αναζητεί έναν νέο δρόμο που αποτελεί όμως συνέχεια της σπουδαίας του παράδοσης.

Τρίτη 29 Μαΐου 2012

Δραματοποίηση στο μάθημα της Ιστορίας της Α Γυμνασίου: ένα συμπόσιο στην αρχαία Αθήνα του Περικλή

Δραματοποίηση στο μάθημα της ιστορίας Α Γυμνασίου

    Tην τελευταία εβδομάδα, πριν τη λήξη των μαθημάτων, οι μαθήτριες και οι μαθητές του Α2 Γυμνασίου του Σχολείου μας ετοίμασαν μία μικρή δραματοποίηση με πηγή έμπνευσης το μάθημα της Ιστορίας. Δραματοποίησαν ένα φανταστικό συμπόσιο στην αρχαία Αθήνα, μετά το 454 π.Χ., όταν ο Περικλής, όπως λέει το σχολικό εγχειρίδιο, είχε μετατρέψει τη Συμμαχία της Δήλου σε όργανο επιβολής της Αθηναϊκής Ηγεμονίας, μεταφέροντας το ταμείο της Συμμαχίας από τη Δήλο στην Αθήνα...Τότε που στην Αθήνα "λεφτά υπήρχαν"...

Σκηνές από συμπόσια σε αρχαία αγγεία.

    

Τίτλος της δραματοποίησης: Συμπόσιο

Το Κείμενο έγραψαν  οι μαθήτριες του Α2 Γυμνασίου: 
Νικολαΐδου Βάνα,  Ξερακιά Φανή,  Σακούλη Ασημένια

Στη δραματοποίηση έλαβαν μέρος: Οι μαθήτριες και οι μαθητές του Α2 Γυμνασίου

Σωκράτης: Μυλωνάς Κώστας
               Θεμιστοκλής: Σουτζόγλου Βασίλης
               Ιπποκράτης : Στεργίου Γιώργος
               Ευριπίδης : Σπυρόπουλος Γιώργος
               Περικλής: Τσαρούχας Στέργιος
               Ασπασία: Ράπτη Άρτεμις
               Κασσάνδρα: Χριστοπούλου Ιωάννα
               Δούλες: Μυλωνά Κατερίνα,  Νώτη Φωτεινή,  Παλάνη Χρύσα


Στην τάξη του Α2 Γυμνασίου οι συγγραφείς παρουσίασαν στους συμμαθητές τους σύντομα την υπόθεση του θεατρικού κειμένου και τους ρόλους του έργου. Στη συνέχεια, πήγαμε στην Αίθουσα Τελετών του Σχολείου μας, όπου έγινε η δραματοποίηση επί σκηνής.




Κείμενο

Σωκράτης: Καλωσήρθατε φίλοι στο σπίτι μου, που από τώρα μπορείτε να αποκαλείτε και δικό σας. Ελπίζω να περάσετε ωραία στο αποψινό συμπόσιο. Περάστε, περάστε να καθίσετε.
(Μπαίνουν και κάθονται στα ανάκλιντρα. Λίγο πιο πέρα στέκονται τρεις δούλοι που περιμένουν εντολές, κρατώντας κανάτες και λεκάνες.)
Θεμιστοκλής: Ας ευχηθούμε όλοι να έχουμε μια καλή βραδιά κι ας ξεκινήσουμε εκλέγοντας το συμποσιάρχη μας.
Ιπποκράτης: θα ρίξουμε κλήρο ή θα εκλέξουμε;
Ευριπίδης: Εγώ προτείνω να ορίσουμε συμποσιάρχη τον εκλεκτό καλεσμένο της βραδιάς, τον Περικλή.
Όλοι: Συμφωνούμε.
Σωκράτης: Φίλε μας Περικλή, που είσαι ο Πρώτος ανάμεσα στους πολίτες της Αθήνας, ορίζεσαι συμποσιάρχης κι ας οδηγήσεις απόψε τη διασκέδασή μας, όπως οδηγείς το λαό της Αθήνας.
Περικλής: Ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνετε. Ανακοινώνω την έναρξη του συμποσίου.
(Oι δούλοι ρίχνουν νερό στους καλεσμένους για να πλύνουν τα χέρια τους. Φεύγουν και φέρνουν έναν κρατήρα που περιέχει το κρασί και τον τοποθετούν στη μέση και δίπλα ποτήρια. Προσφέρουν από ένα ποτήρι σε κάθε καλεσμένο. Oι καλεσμένοι υψώνουν τα ποτήρια και χύνουν λίγο κρασί κάτω, σπονδή στο θεό Διόνυσο.)
Περικλής: Ας ξεκινήσουμε με σπονδή στο θεό του κεφιού, το Διόνυσο.
Όλοι: Υγίαινε.
(Oι δούλοι μπαίνουν και φέρνουν τα φαγητά. Τρώνε γρήγορα, χωρίς πολλές κουβέντες.)
Περικλής: Το ψάρι και τα πουλερικά ήταν εξαίσια, Σωκράτη. Ήρθε, όμως, η ώρα του κρασιού.
(Oι δούλοι παίρνουν τα αποφάγια και νερώνουν το κρασί.)
Περικλής: Απόψε φίλοι μου η βραδιά θα είναι αφιερωμένη στην πόλη μας, την Αθήνα, που κάθε μέρα προοδεύει.
Ασπασία: Επιτέλους η πόλη μας έχει εξωραϊστεί. Περικλή τα κτίρια που έφτιαξες είναι πραγματικά στολίδια.
Σωκράτης: Και σεις, Ασπασία και Κασσάνδρα, είστε τα στολίδια απόψε του δικού μου σπιτιού.
Κασσάνδρα: Είναι πολύ ευχάριστο γεγονός ο εξωραϊσμός της πόλης , αλλά και η οικονομική και πνευματική της ευμάρεια.
Ιπποκράτης: Υγίαινε, λαμπρή πόλη της Αθήνας!
Ευριπίδης: Κι όλα αυτά οφείλονται στις αρετές και ικανότητες του εκλεκτού μας συμποσιάρχη.
Θεμιστοκλής: Και δεν ανησυχείς, Περικλή, μήπως οι σύμμαχοι σε κατηγορήσουν ότι χρησιμοποίησες τα χρήματα του ταμείου της Συμμαχίας της Δήλου για την Αθήνα;
Κασσάνδρα: εγώ κάτι άκουσα να λέγεται στην αγορά.
Ασπασία: Η Αθήνα είναι η πιο ισχυρή πόλη κι αυτή που προσφέρει τα περισσότερα στη συμμαχία. Αυτή πρέπει να έχει και τον πρώτο λόγο.
Ιπποκράτης: Αν δεν υπήρχε η Αθήνα, δε θα υπήρχε και συμμαχία. Η Αθήνα είναι το κέντρο του πολιτισμού. Είναι η πόλη των πόλεων! Ευλογημένη από την Αθηνά.
Σωκράτης: Η Αθήνα το δικαιούται βέβαια, αλλά μπορούμε να ισχυριστούμε πως ήταν θέλημα της θεάς Αθηνάς, της προστάτιδας της πόλης.
Θεμιστοκλής: Kι αν θυμώσει η Θεά;
Ευριπίδης: Θα της φτιάξουμε ένα χρυσό άγαλμα και θα το στήσουμε σε μεγαλόπρεπο ναό. κι έτσι θα ‘χουμε την εύνοια της θεάς.
Ασπασία: Κι έτσι θα ‘χουμε την εύνοια της θεάς.
Περικλής: Η Αθήνα θα γίνει η ομορφότερη πόλη. Λεφτά υπάρχουν.
(Η Ασπασία μιλάει σιγανά δίπλα με την Κασσάνδρα.)
Ασπασία: Τ’ ακούσαμε κι άλλη φορά αυτά.
Κασσάνδρα: Και μάλλον θα τα ξανακούσουμε και στο μέλλον
Ασπασία: Ο Περικλής πάντως έχει πολύ μέλλον. Θα το έχω υπόψιν μου αυτό.
Περικλής: Αρκετά φίλοι μου με τη συζήτηση. Ώρα να διασκεδάσουμε, ακονίζοντας το μυαλό μας. Θεμιστοκλή, ακούμε το πρώτο αίνιγμα από σένα.
Θεμιστοκλής: Αν δεν μου πεις τίποτε, λες τ’ όνομά μου. Μα αν προφέρεις το όνομά μου, ω θαύμα! Τότε δε θα με μαντέψεις.
Ιπποκράτης: Εύκολο. Είναι η σιωπή, φίλε μου. Εγώ όμως θα σας δυσκολέψω. Είμαι σταχτόχρωμο παιδί ενός λαμπερού πατέρα. Πουλί χωρίς φτερά υψώνομαι ως τους ουρανούς. Μόλις γεννήθηκα και σκόρπισα αμέσως στον αέρα.
Σωκράτης: Είναι ο καπνός. Απόψε μάλλον δε θα ακούσουμε τίποτα πολύ δύσκολο που το μυαλό μας θα παιδέψει.
Ευριπίδης: Όταν με κοιτάς, σε κοιτώ και γω, μα δε σε βλέπω, γιατί δεν έχω μάτια. Όταν μιλάς κοιτάζοντάς με, ανοίγω και γω το στόμα και κινώ τα χείλη, αλλά σιωπηλά, γιατί φωνή δεν έχω.
Περικλής: Πραγματικά δύσκολο. Δώσε μας χρόνο να σκεφτούμε.
Ασπασία: Δύσκολο για τους άνδρες. Έτσι δεν είναι Κασσάνδρα. Όχι και για τις γυναίκες.
Κασσάνδρα: Είναι ο καλύτερός μας φίλος!
Ασπασία: Ο καθρέφτης.
Περικλής: Ας κλείσουμε την βραδιά μας φίλοι, γιατί βλέπω πως καταναλώθηκε πολύ κρασί και δεν πρέπει να το παρακάνουμε. Αύριο έχουμε δουλειά. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε τις υπηρεσίες στην πόλη μας.
Σωκράτης:  Σας ευχαριστώ για την πολύ όμορφη συνάντηση.
(φεύγουν)

Αυτοσχεδιασμός από τον Γιώργο Σπυρόπουλο: τρεκλίζει ως μεθυσμένος και πέφτει, λἐγοντας "Ποιος ξέχασε να νερώσει το κρασί μου;".

Ιδού καποιες φωτογραφίες από τη δραματοποίηση στην αίθουσα Τελετών του Σχολείου μας.

Η Βάνα, η Φανή και η Ασημένια δίνουν σκηνοθετικές οδηγίες στους ηθοποιούς.

Οι συγγραφείς με τους ηθοποιούς πριν από την παράσταση.


Ο οικοδεσπότης του συμποσίου.

Οι προσκεκλημένοι του συμποσίου φθάνουν.

Οι συμποσιαστές στα "ανάκλιντρα"

Σκηνή από το συμπόσιο. 

Σκηνή από το συμπόσιο.

Σκηνή από το συμπόσιο.

Οι "υποκριτές" μετά την παράσταση.


Δείτε το βιντεάκι με την πρόβα της δραματοποίησης. 




Οι μαθήτριες και οι μαθητές του Α2 Γυμνασίου του Πρότυπου Πειραματικού Σχολείου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Καλή επιτυχία στις πρώτες τους εξετάσεις στο Γυμνάσιο!


Για το συμπόσιο, βλ. http://www.tmth.edu.gr/aet/thematic_areas/p75.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου