Το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης



Το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης πρωτολειτούργησε το 1934-35 με πρώτο Επόπτη του Σχολείου τον μεγάλο Έλληνα παιδαγωγό Αλέξανδρο Δελμούζο και Διευθυντή του τον επίσης σπουδαίο Έλληνα επιστήμονα Βασίλειο Τατάκη. Από τότε πέρασαν και άφησαν ανεξίτηλο το πέρασμά τους μεγάλοι δάσκαλοι και πνευματικοί άνθρωποι. Ο Γιώργος Θέμελης, ο Ιωάννης Ξηροτύρης, ο Πολύκλειτος Ρέγκος, ο Σαράντος Παυλέας, ο Κωνσταντίνος Μπότσογλου, ο Νίκος Παραλής είναι μόνο μερικές περιπτώσεις σημαντικών πνευματικών ανθρώπων.
Το Πειραματικό Σχολείο είχε την τύχη να στεγαστεί σε οίκημα που σχεδιάστηκε με τη φροντίδα και την αισθητική του μεγάλου αρχιτέκτονα Δημήτρη Πικιώνη, οίκημα που ακόμη και σήμερα αποτελεί κόσμημα για την Πόλη μας.
Σήμερα το Πειραματικό Σχολείο, όντας πλέον και Πρότυπο, αναζητεί έναν νέο δρόμο που αποτελεί όμως συνέχεια της σπουδαίας του παράδοσης.

Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

Τραγούδια για την αγάπη: Να μ᾽ αγαπάς, Πες μου γιατί


   Δύο ακόμα τραγούδια αγάπης από τη Βασιλεία:
To Na μ᾽αγαπάς (είναι η τρίτη φορά που κάποιος από εσάς προτείνει αυτό το τραγούδι) που αντιστοιχεί στη φράση "η αγάπη είναι παράκληση" και το Πες μου γιατί που αντιστοιχεί στη φράση "η αγάπη είναι να μην αντέχεις στην απουσία του".
   Η Βασιλεία γράφει για την αγάπη: "Πάντα στον άνθρωπο υπάρχει η ανάγκη να νιώθει ότι τον αγαπούν, και όταν νιώσει την αγάπη μπορεί να κάνει τα πάντα για αυτόν που τον αγάπησε. Φυσικά πάντα θα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, όπως να αγαπιέσαι και εσύ να μην μπορέσεις να ανταποδώσεις την αγάπη...".

Αγάπη είναι παράκληση.
Τίτλος: Να μ' αγαπάς
Στίχοι: Ανδρέας Θωμόπουλος
Μουσική: Ανδρέας Θωμόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Παύλος Σιδηρόπουλος


Σου γράφω πάλι από ανάγκη
η ώρα πέντε το πρωί
το μόνο πράγμα που 'χει μείνει
όρθιο στον κόσμο είσαι εσύ

Τι να τις κάνω τις τιμές τους
τα λόγια τα θεατρικά
μες στην οθόνη του μυαλού μου
χάρτινα είδωλα νεκρά

Να μ' αγαπάς όσο μπορείς να μ' αγαπάς

Κοιτάζοντας μες στον καθρέφτη
βλέπω ένα πρόσωπο γνωστό
κι ίσως η ασχήμια του να φύγει
μόλις πλυθώ και ξυριστώ

Βρωμάει η ανάσα απ' τα τσιγάρα
βαραίνει ο νους μου απ' τα πολλά
στον τοίχο κάποια Μόνα Λίζα
σε φέρνει ακόμα πιο κοντά

Να μ' αγαπάς όσο μπορείς να μ' αγαπάς

Αν και τελειώνει αυτό το γράμμα
η ανάγκη μου δε σταματά
σαν το πουλί πάνω στο σύρμα
σαν τον αλήτη που γυρνά

Θέλω να 'ρθείς και να μ' ανάψεις
το παραμύθι να μου πεις
σαν μάνα γη να μ' αγκαλιάσεις
σαν άσπρο φως να ξαναρθει


 
Αγάπη είναι να μην αντέχεις την απουσία του...


Τίτλος: Πες μου γιατί
Στίχοι: Βασίλης Μαντζουράνης
Μουσική: Βασίλης Μαντζουράνης
Πρώτη εκτέλεση: Δυτικές Συνοικίες

Πες μου γιατί
να 'ναι όλα άσχημα μακριά σου
Πες μου γιατί
να μου λείπει τόσο η αγκαλιά σου
Πες μου γιατί
τριγυρίζεις μέσα στο μυαλό μου
Πες μου γιατί
δεν αντέχω πια τον εαυτό μου.

Σε μπαρ και σε μοτέλ
σε λεωφόρους σε πεζοδρόμια
Ψάχνω για να βρω
μάτια με τα δικά σου όμοια

Σε μπαρ και σε μοτέλ
για να πειστώ πως σε ξεπέρασα
είχα τον παράδεισο
και τό 'μαθα όταν σ' έχασα

Πες μου γιατί
όλα να θυμίζουνε εσένα
η σιωπή
τα ρούχα πού 'ναι πεταμένα

Πες μου γιατί
τριγυρίζεις μέσα στο μυαλό μου
Πες μου γιατί
δεν γνωρίζω πιά τον εαυτό μου.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου